با نصیحت می‌دهم تسكین دل آزرده را 

نیست مرهم جز زبان نخجیر پیكان خورده را

وا نشد هرگز دل تنگم كه می‌ماند گره 

آرزوی خنده در دل، غنچة پژمرده را

 

بگذرانیم به هر نوع كه باشد اما

غم امروز تو داریم كه فردایی هست 

در چمن بود زلیخا و به حسرت می‌گفت 

یاد زندان كه در آن انجمن آرایی هست

حالتی ترکمان (غزل)

                                                                                   

ای خسرو خوبان  نظری سوی گدا كن

رحمی به دل سوختة بی‌سر و پا كن

درد دل درویش و تمنای نگاهی

زان چشم سیه مست به یك غمزه دوا كن 

گر لاف زند ماه كه ماند به جمالت

بنمای، بنمای رُخ خویش را مه انگشت نما كن 

ای سرو چمان  از چمن و باغ زمانی

بخرام در این بزم و دو صد جام قبا كن

شمع و گل و پروانه و بلبل همه جمعند 

ای دوست بیا رحم به تنهایی ما كن

با دلشدگان جور و جفا تا به كی آخر  

آهنگ وفا ترك جفا بحر خدا كن

حزنی اصفهانی (غزل)

                                                                       

ای گشته ز ارباب وفا بیگانه

وی كرده ز هم صد آشنا بیگانه

این شیوه نكو نیست كه باشد ما را 

دل‌ها به هم آشنا و ما بیگانه

والهی قمی (دوبیتی)

                                   

;